ηλεκτρόλυση άλατος - πισινες ποσειδων

Η ηλεκτρόλυση Άλατος αποτελεί έναν από τους πιο φιλικούς, στον χρήστη και στο περιβάλλον, τρόπους απολύμανσης του νερού της πισίνας, βελτιώνοντας εξαιρετικά την ποιότητα του νερού, μειώνοντας σε ποσοστό 80% την χρήση χημικών και απλοποιώντας την συντήρηση.

Το 65% των νέων 25,000 κολυμβητικών δεξαμενών ανά έτος έχουν εξοπλισμό αυτού του είδους. Τα τελευταία 15 χρόνια, η ανάπτυξη αυτού του προϊόντος έχει πάνω από το 90% των νέων κολυμβητικών δεξαμενών στην Αυστραλία και το 50% στη Γαλλία.

Οικονομία και ηλεκτρόλυση άλατος

Μειώστε το υγρό χλώριο της πισίνας σας έως και 80%

Η ηλεκτρόλυση άλατος στην γραμμή εξόδου του νερού παράγει χλώριο από αλάτι, μέσω της φυσικής διαδικασίας της ηλεκτρόλυσης. Η ηλεκτρόλυση άλατος χρησιμοποιείται πάνω από 30 χρόνια στην Αυστραλία για την απολύμανση του 90% των κολυμβητικών δεξαμενών και τις τελευταίες δεκαετίες στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες καθώς είναι οικονομικότερη και αποδοτικότερη μέθοδος απολύμανσης του νερού.

Η ιδέα της χλωρίωσης αλατιού είναι πολύ απλή. Το αλάτι προστίθεται στο νερό της πισίνας αντί του χλωρίου. Ένας κοινός μύθος για τις δεξαμενές αλμυρού νερού είναι ότι δεν υπάρχει χλώριο. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει.

Το χλώριο δεν προστίθεται στο σύστημα, αλλά το σύστημα παράγει το δικό του χλώριο. Το σύστημα χρησιμοποιεί μια γεννήτρια χλωρίου για να το κάνει αυτό.

Το χλώριο είναι απαραίτητο και ενεργεί ως απολυμαντικό στο νερό, εξασφαλίζοντας ότι τα βακτηρίδια, οι ιοί και τα φύκια ελέγχονται, όπως και σε μια πισίνα επεξεργασμένη με χλώριο. Οι πισίνες με ηλεκτρόλυση άλατος χρησιμοποιούν το χλωριούχο νάτριο, το οποίο είναι πανομοιότυπο με το επιτραπέζιο αλάτι το οποίο θα χρησιμοποιούσατε σε τρόφιμα

Ενώ το αρχικό κόστος μιας πισίνας θαλασσινού νερού μπορεί να είναι αρκετά υψηλό, το σύστημα είναι εξαιρετικά οικονομικό μακροπρόθεσμα, το κόστος του χλωριωτή άλατος σύντομα θα πληρώσει για τον εαυτό του καθώς η τιμή του αλατιού είναι σχετικά φθηνή σε σχέση με εκείνη του κανονικού χλωρίου . Απαιτείται ελάχιστο άλας ετησίως για να διατηρηθεί η συγκέντρωση άλατος. Η ποσότητα του απαραίτητου αλατιού εξαρτάται επίσης από την απώλεια βροχής και νερού.

Οι ιδιοκτήτες πισίνας που αναζητούν τη μετατροπή σε αλμυρό νερό ανησυχούν συχνά για τη συγκέντρωση αλατιού στο νερό και συγκρίνονται συχνά με την αλμυρότητα του ωκεανού. Τα καλά νέα είναι ότι η συγκέντρωση αλατιού μιας πισίνας αλατιού είναι μόνο το 1/10 έως το 1 / 12ο από την αλμυρότητα του ωκεανού, καθιστώντας μια άνετη εμπειρία κολύμβησης.